چگونه از خلاقیت و استعداد کارکنان شرکتم بیشترین بهره را ببرم؟
تو کشور ما اگر از هر مدیر یا کارفرمایی بپرسید: چه برنامه‌هایی برای موفقیت کسب‌وکارتان در نظر دارید؟ شروع به صحبت در مورد تبلیغات، بازاریابی، خرید ابزارآلات جدید و.... می‌کند. تنها چیزی که هیچوقت از زبان این مدیرهای ارشد و کارفرماها نمی‌شنوید، صحبت در مورد راضی کردن کارمندهاست. و متأسفانه، این یکی از نقاط ضعف بزرگ کارفرماها در ایران محسوب می‌شود.
شاید یکی از علت‌های بی‌توجهی به کارمندان در کشور ما، به خاطر وجود نیروی کار زیاد است. از یک طرف تعداد افراد بیکار و محتاج کار در جامعه زیاد است، از طرف دیگر، کارفرماهای ایرانی اطلاعات کمی در مورد نحوه پیشرفت سازمان‌ها یا شرکت‌ها دارند. به همین دلیل، مدیرهای ایرانی بیشتر به سود کوتاه‌مدت خود فکر می‌کنند تا دستاوردهای بزرگ بلندمدت.
اما منظور از سودکوتاه مدت چیست؟
یکی از روش‌هایی که اکثر کارفرماهای ایرانی در پیش گرفتند این است که هر سال بعد از تعطیلات عیدنوروز، اضافه حقوق کمی برای کارمندها در نظر می‌گیرند، اضافه حقوقی که اصلا با نرخ تورم کشور هماهنگ نیست. در چنین شرایطی اگر کارمند راضی نباشد، مجبور است کار خود را ترک کند و کارفرما هم، هیچ تلاشی برای نگه داشتن کارمندهای خود نمی‌کند. زیرا به خیال خودش، نیروی کار فراوان است و می‌تواند آنها را با حقوق کمتر استخدام کند.
کارفرما در اینجا به مقدار پولی که در سال می‌تواند پس‌انداز کند، فکر می‌کند. غافل از اینکه نیروی انسانی ماهر را با هیچ پولی نباید عوض کرد.
مهم نیست چه تعداد نیروی بیکار در جامعه وجود دارد. مهم این است که شما بتوانید بهترین و ماهرترین نیروی کار را در اختیار داشته‌باشید. نیروی کار متخصص در بلندمدت، سود بیشتری را نصیبتان می‌کند. این نکته‌ای است که اکثر کارفرماها به آن بی‌توجه‌اند.
ممکن است بپرسید : از کجا نیروی کار متخصص پیدا کنم ؟
قرار نیست کارمندها از اول متخصص و حرفه‌ای باشند. وقتی چند سال برای شما به نحو احسن کار کنند ، با پیچ‌وخم کار شما آشنا می‌شوند. کافی‌است کمی به آنها میدان دهید تا خلاقیت و استعداد خود را به نمایش بگذارند.
اما چگونه از خلاقیت و استعداد کارکنان شرکتم بیشترین بهره را ببرم؟
جواب این سوال بسیار ساده است. هر وقت محیط کار شرکت به گونه‌ای بود که کارمندها، راضی و خوشحال بودند، خودبه‌خود شاهد بهترین نتیجه و بازده خواهید بود.
باور نمی‌کنید؟
نتایج یک تحقیقات از دانشگاه وارویک نشان‌دهنده این است که شادی کارمندها منجر به افزایش ۱۲ درصدی بهره‌وری کارکنان است. همچنین در این تحقیقات، میزان بهروری کارمندهای ناراضی ۱۰ درصد کمتر از حد میانگین برآورد شده است.
اما چرا راضی و خوشحال بودن کارمندها انقدر مهم است؟
کارکنان خوشحال، تصمیمات بهتری اتخاذ می‌کنند، در مدیریت زمان تبحر بیشتری دارند، و روابط خوبی با دیگران دارند. زیرا احساس مثبت آنها، سبب کارآمدی بیشتر مغزشان می‌شود، در نتیجه راه‌حل‌های جدیدتری برای حل مسائل شرکت مطرح می‌کنند. آنها بیشتر به نیازهای مشتری توجه می‌کنند و نسبت به فرآیندها و سیستم‌های شرکت هوشیارتر هستند. ضمن اینکه کارمندان ناراضی، انگیزه کمتری برای تلاش در محیط کار دارند.
طبق گفته دایان لنگ نویسنده معروف، کارکنان خوشحال، بهتر و باهوش‌تر عمل می‌کنند، آنها به خوبی با همکاران خود کنار می‌آیند، کمتر در کار غیبت می‌کنند و بیشتر از ساعت کاری تعین شده، فعالیت می‌کنند.
خوشحال بودن کارمندها به قدری مهم است که غول فناوری گوگل، شغلی به نام" مدیر ارشد فرهنگی" دارد که وظیفه‌اش حفظ فرهنگ سازمانی و اطمینان از خوشحالی کارکنان است.
اما حال به این سوال می‌رسیم:
اما حال به این سوال می‌رسیم:
چگونه کارمندانی شاد داشته باشیم؟
خبر خوب این است که شرکت‌ها برای حفظ رضایت کارمندان خود مجبور نیستند از روش‌های پرهزینه استفاده کنند. یکی از ساده‌ترین راه‌ها که تاثیر مثبت زیادی دارد، گفتگوی آزاد با تک‌تک کارمندان است. در این روش، به طور جدی به صحبت‌ها و نگرانی‌های آنها توجه کنید، ضمن اینکه می‌توانید نظر آنها را در مورد چگونگی پیشرفت کارها بپرسید. با این کار، به آنها اعتماد‌به‌نفس می‌دهید و این اعتماد‌به‌نفس سبب می‌شود آنها راه‌حل‌های جدیدی برای پیشرفت کار ارائه دهند و از این طریق احساس ارزشمندی کنند.راه دوم برای جلب رضایت کارکنان، استفاده از تشویق و قدردانی است. هر انسانی در هر شرایطی که باشد به قدردانی نیاز دارد. اینکه فرد یک ماه برای شما کار کند و آخر ماه حقوقش را بگیرد، نتیجه خوبی نخواهد داشت.
اینکه بتوانید نقاط قوت کارمندهای خود را ببینید، از آنها تمجید کنید و قدردان زحمات‌شان باشید، مطمئنا تاثیر بیشتری خواهد داشت.
هرگز فراموش نکنید:
با اینکه روابط نزدیک در محل کار بیش از پول و شهرت باعث شادی کارکنان می‌شود، اما باز هم پول اولویتی است که نمی‌توان از آن چشم پوشید. کارمندی که تمام مدت درگیر مشکلات مالی باشد و یا مجبور باشد بعد از ساعت کاری هم، در شغل دیگری فعالیت کند، دیگر توانی برایش باقی نمی‌ماند که از استعداد، خلاقیت و انرژی‌اش استفاده کند.
۰ دیدگاه