اگر انسان چیزی را از دست بدهد، نشاندهنده این است که در ذهن نیمه هوشیار خود به از دست دادن آن معتقد بودهاست. همین که او چنین باور غلطی را از ذهن نیمه هوشیار خود پاک کند، همان چیز یا معادل آن را به دست میآورد.
خانمی مدادی از جنس نقره داشت. روزی آن را در سالن تئاتر گم کرد.
هر چقدر برای پیدا کردنش تلاش کرد، بیفایده بود و آن را نیافت. او از دست دادن آن را انکار میکرد و با تاکید میگفت: « در ذهن الهی از دست دادن معنا ندارد. پس آن مداد را خواهم یافت یا مدادی نظیر آن به دست میآورم».
چند هفته بعد، یکی از دوستانش را دید. دوستش که مدادی از جنس طلا به گردنش آویخته بود از او پرسید : « این مداد را میخواهی؟ آن را به قیمت پنجاه دلار از فلان مغازه خریدهام».
این خانم که متحیر شدهبود حتی یادش رفت از دوستش تشکر کند. گفت: پروردگارا واقعا که خیلی مهربان و فوقالعادهی. با این کار منظورت این بود که مداد نقره چندان در شان من نبود.
انسان در دو صورت چیزی را از دست میدهد:
یکی اینکه آن چیز حق الهی او نباشد، دیگر اینکه آن چیز مناسب با شأن و مقام او نباشد.
سلام خیلی خوب بود موفق و پیروز باشید.