چرا در مورد دیگران بی‌رحمانه قضاوت می‌کنیم، مخصوصا زمانی که نادیده‌گرفته‌می‌شویم؟
چرا در مورد دیگران بی‌رحمانه قضاوت می‌کنیم مخصوصا زمانی که نادیده‌گرفته‌می‌شویم؟
تصور کنید برای خرید لباس به مغازه‌ای رفته‌اید، فروشنده با بی‌میلی جواب سوالات شما را می‌دهد، در مورد این فروشنده چه فکری می‌کنید؟ مطمئناً آماده‌اید صدها برچسب منفی بهش بزنید....
فروشنده از خودراضی زورش می‌اومد جواب سوالمو بده؟ به خاطر همین بداخلاق بودنشه که هیچکس ازش خرید نمی‌کنه و.....
چرا انقدر سریع و بی‌رحمانه قضاوت می‌کنیم؟
چون ناراحت هستیم. از اینکه نادیده‌گرفته‌شدیم، ناراحت و عصبانی هستیم.
معمولا ما انسان‌ها در چنین شرایطی، اتوماتیک شروع به قضاوت کردن و برچسب زدن به دیگران می‌کنیم تا شاید کمی از درد خود را کاهش دهیم. هزاران دلیل برای رفتار بد این فروشنده وجود دارد ولی ما دنبال نقاط ضعف خود می‌گردیم تا بتوانیم رفتار او را توجیه کنیم.
در حقیقت وقتی شروع به قضاوت کردن در مورد طرف مقابل می‌کنیم، در واقع چهره واقعی خود را نشان می‌دهیم. چهره‌ای که پر از نقاط ضعفه. اما چگونه با قضاوت کردن چهره واقعی خود را نشان می‌دهیم؟
وقتی فردی ما را نادیده می‌گیرد، یک سری افکار منفی به ذهن ما خطور می‌کند، افکاری همچون :
او خود را برتر از من میبیند چون من آدم موفقی نیستم، ظاهر خوبی ندارم، زیبا نیستم، لباس‌هام کهنه و ارزان هستند، هیکل بدی دارم و....
هیچکدام از این دلایل در ذهن شخص مقابل، وجود ندارد اما ما به آن فکر می‌کنیم چون در درون خود به خاطر اینکه زیبا، ثروتمند، موفق، خوش‌اندام ، خوش‌لباس و.... نیستیم، احساس ضعف می‌کنیم. به همین دلیل شروع به داوری و برچسب زدن به دیگران می‌کنیم.
در واقع با ناراحت کردن دیگران، کمبودهای خود را می‌پوشانیم.
دلیل دوم برای داوری بی‌رحمانه، به ترس ما انسان‌ها مربوط می‌شود. ترس از تکرار تجربه‌های تلخ گذشته.
این عملکرد جزء وظایف مغز می‌باشد. مغز برای محافظت از انسان دست به اقدامات عجیب و غریبی می‌زند. به طور مثال :
اگر فردی سیاهپوش، در کودکی شما را مورد آزار و اذیت قرار داده، شما به طور ناخودآگاه یک ذهنیت منفی نسبت به افراد سیاهپوش دارید. این عمل مغز، برای جلوگیری از تکرار خاطرات دردناک گذشته است. به همین دلیل در برخورد با افراد مختلف سریعا شروع به تجزیه و تحلیل و قضاوت می‌کند تا از شما مراقبت کند.
با همه این تفاسیر،قضاوت کردن کار درستی نیست و نتیجه‌اش در بیشتر موارد پشیمانی است. پس اگر بار دیگر قصد قضاوت در مورد رفتار و عقاید کسی را دارید، این سوالات را از خود بپرسید:
آیا برداشت من، به خاطر کمبودها و شکست‌های خودم می‌باشد؟ آیا به خاطر ترس یا فرار از چیزی، چنین برداشت بی‌رحمانه‌ای دارم؟ جواب دادن به این سوالات شما را در موقعیتی عادلانه قرار می‌دهد. پس حتما از آن استفاده کنید.
۱ دیدگاه